Kristel.biz

Ik zal het wel gejinxt hebben zelf met mijn euforisch bericht over mijn dagelijks treinverkeer, maar deze week was het al van dat: treinstaking… Blijkbaar ging het om hervormingen die niet gunstig uitkwamen voor het personeel en de reiziger, maar laat ons eerlijk zijn, weer er iemand nog waar die mannen voor staken? Weten ze het eigenlijk zelf nog wel? En dan die kerel die in het nieuws kwam verkondigen dat alle reizigers niet akkoord met de staking egoïsten zijn… Nou zeg. Ik las vandaag in de krant dat ze overwegen om nog eens het werk neer te leggen in oktober?! Het moet niet veel gekker worden denk ik dan!

Gelukkig werk ik voor een bedrijf waar thuiswerken echt wel kan. Ik moet alleen wel zeggen dat ik daar zelf niet zo voor te vinden ben. Meestal is het namelijk zo dat die thuiswerkers “toevallig” altijd wel thuis moeten werken op dagen dat de kinderen thuis zijn, een woensdag, een vrijdag is ook zeer populair, of wanneer de partner thuis is. Nice, zo’n verlengd weekendje, denk ik dan. Want hoe je het ook draait of keert: ik kan me niet voorstellen dat je thuis aandachtiger werkt. Of even aandachtig als op kantoor. Er is zo veel afleiding. (Of zeg ik dat omdat ik vrouw ben, en mijn aanrecht altijd nog wel opgeruimder kan en het stof op mijn kast net dàn pas opvalt?!)

Ik begin het wel te leren. Heb thuis een bureauruimte ingericht en daar staat niet veel anders dan een tafel, een stoel, een leeslamp en alle pc-benodigdheden. Allemaal van bij Ikea. Goedkoop en simpel. Dus ik ga het leren!

Het nieuwe schooljaar is begonnen. Het was op het nieuws, je zag het aan de fietsers onderweg en nu begin ik ze ook weer te horen terwijl ze onderweg naar huis zijn. Veel van mijn collega’s waren vanochtend ook aan het zagen dat ze er veel langer over hadden gedaan dan de voorbije twee maanden om op het werk te geraken. Ik snap dat eigenlijk niet: volgens het nieuws op de radio is er maar een heel klein percentage dat met de wagen naar school gaat (die moeten op z’n minst al 17 of 18 zijn, hogere studies zijn nog niet opgestart dus die kunnen het niet zijn).

In ieder geval, laat iedereen maar zagen: ik heb er allemaal geen last van. Ik neem de trein. En ik weet het, de trein heeft ook nadelen. Wisselende platformen last minute zodat je moet lopen naar waar je trein effectief gaat vertrekken, vertragingen, stakingen, dat is inderdaad allemaal waar. Maar nog altijd liever chillen in het station en op de trein, dan zitten freaken in de wagen en ogen in elke hoek moeten hebben om te anticiperen op stommiteiten van naar het werk racende mensen. En op mijn werk weten mensen ook dat ik met de trein kom, en dat ik er soms wat later ben of al wel eens van thuis uit moet werken. Niemand stoort zich daar nog aan. In het begin vond ik dat wel lastiger.

Ik zou het iedereen aanraden. Ik kom aan op het station en koop me een koffietje, of een koffiekoekje, en nestel me in een hoekje met een tijdschrift, de krant, of mijn iPad. Zo moet je werkdag beginnen!