Kristel.biz

Na een heel gedoe over waar de kermis al dan niet ging staan dit jaar, stond de Sinksenfoor dan toch terug op de vertrouwde plek. En dat vind ik niet meer dan normaal. Ik begrijp de hele heisa nog steeds niet. De foor heeft daar toch altijd al gestaan? Ik zie niet in wat plots het probleem is. Misschien één of andere grote man van het stadsbestuur die daar gaan wonen is?

Maar goed. Gisteren was het de laatste dag en ik ben uiteraard nog een laatste keert geweest. Mijn favoriete attractie allertijden is de Polyp of zoals de meeste kinderen het zeggen: de inktvis. Zelfs na vele ritten op dit ding blijft mijn buik keer op keer kriebelen. Een echte top attractie!

Maar aangezien het gisteren de laatste dag was wilde ik toch een keertje mijn grenzen verleggen. Ja, ik heb het over die bal! En ja: I DID IT!! Bijna een hartaanval toen dat ding de lucht in schoot maar daarna ongelooflijk leuk! Eens je één keer tot boven bent gegaan valt het best mee, het is het stuk waar afgeteld wordt dat bijna ondraaglijk is. Klamme handen en een bezweet voorhoofd, nog voor we de lucht in gingen. Maar dus een absolute aanrader!

Daarna heb ik me nog eens volledig laten gaan bij Désiré De Lille, met een goed pak smoutebollen! Gelukkig aten we die achteraf en niet voor we die bal in gingen! 😉

Ik ben al jaren een Senseo-koffiedrinker, maar na een falende Senseokoffiezet en een kort overstapje naar een gewone koffiezet besloten om te investeren in een “beter” systeem. Nu goed, investeren is een groot woord, want ik kocht een Nespresso-koffiezet voor €70, vergelijkbaar met de prijs dus van een Senseomachine.

Ondertussen heb ik begrepen dat de kost vooral in de koffie zit, en ja, die is niet goedkoop, maar hij is wel enorm lekker. Ik drink niet alleen meer koffie nu, maar ook beduidend betere koffie. Om een lang verhaal kort te maken: prijs-kwaliteit is beter bij Nespresso dan bij Senseo, volgens mij…

Ik koop trouwens NIET de officiële Nespressocapsules, maar die van Douwe Egberts. Ze zijn mij bij Sara Lee dus nog niet helemaal kwijt als klant! 😉

Met het nieuwe jaar, kwamen ook de goede voornemens. Een van de voornemens was om ietwat gezonder te gaan eten, te weten: de regel van meer fruit en groenten aanhouden. An apple a day keeps the doctor away, dus dat leek me wel positief. Maar we zijn nu maart en ik ben het eigenlijk al lang beu. Ik maak bij elk gerecht zeker groentjes, dus daar zit ik al goed. En ik probeer mijn niet-ontbijten te vervangen door ontbijten met een stuk fruit, zoals een appel of een peer of banaan (want bananen zijn veel calorieën en ik denk dus altijd dat als ik die ’s ochtends eet, ik die er nog wel af zal werken/wandelen).

Maar hoe maak je dat leuk…? Sapjes maken zei eens iemand me, en diepvriesfruit gebruiken. Dat is minder werk dan gewoon heel de tijd allerlei dingen te schillen en kuisen, en ik heb al gezien dat ze dat bij Colruyt hebben. Dat zou me toch al wel meer tijd besparen. Zeker ’s ochtends. Maar die blender uitkuisen, dat is ook een heel gedoe… En je moet dat dagelijks doen want anders kan je de dag nadien niets maken. Ze zouden een blender moeten uitvinden waar meer bekers bijzitten – ik zou dat kopen hoor.

Wie nog ideeën heeft, let me know. Ik ben het fruit snijden beu. En ik maak dat niet op voorhand, want zo’n ietwat bruin geworden hoopje brokken hoef ik ook niet meer… Miserie!

Ik heb Candice James een tijdje geleden leren kennen in Brussel, en nu blijkt ze een hele celebrity op het internet te zijn geworden! Ze studeert op Rutgers, één van de beste scholen in de VS – kreeg een Gilman International Scholarship en werkte hier in België een tijdje bij Beobank.

Ze is ook nog eens een schatje en nu ze terug in de VS is hoop ik dat ze snel nog eens terug op bezoek komt!

Bij ons was het alleszins wel weer gezellig! We hebben onze kerstboom ergens anders gezet dan anders, we wonen hier nog niet zo lang en het afgelopen jaar zijn er verschillende meubels bijgekomen en verplaatst, omdat ons dat dan een betere opstelling leek. Tijdens het jaar hebben we natuurlijk wel geen rekening gehouden met die kerstboom, dus dat bleek dan plots wel even puzzelen te worden! 😀 Ik heb ‘m ook nog niet weggedaan… Normaal had dat dit weekend geweest zeker, met Driekoningen? We hebben hem een weekje te laat geplaatst, dus een weekje langer moet kunnen. 🙂 Ik zie trouwens nog wel lichtjes als ik door de straat rijd, dus ik ben niet alleen!

Familiefeesten vind ik echt wel gezellig. Ik heb de indruk dat dat tegenwoordig alsmaar minder als leuk wordt beschouwd, maar meer als een verplichting… Ik vind dat spijtig. Tenslotte zie je elkaar ook niet zo vaak, allez, in mijn familie toch niet, en eens wat bijpraten bij een etentje en wat drinken, dat is toch fijn? Wij hebben enkele jaren geleden besloten om de geschenkjes achterwege te laten. Alleen de kinderen in de familie krijgen nog iets, tot 16 jaar. Wij zijn met veel, en dat werd gewoon een heel dure bedoening. We hebben even met het idee gespeeld om een naam te trekken, maar uiteindelijk hebben we het zo opgelost. En dat is ook goed: als je het voor de cadeautjes doet, heb je de spirit niet echt he.

Ik kan jullie alleen maar een familie als de mijne wensen. Wij zijn met veel, maar maken nooit ruzie. Echt. Soit, genoeg over kerst! Tijd voor het normale werkleven!

Ik heb een nadeel van gaan werken met de trein ontdekt… Ik kan niet zingen op de trein… Allez, ik kan dat natuurlijk fysiek gezien wel, maar ik denk dat ik dan tot bron van ergernis zal verworden voor mijn medereizigers. En dat is te vermijden want als iedereen een beetje een ander gaat ergeren, wordt treinreizen natuurlijk een hatelijk gegeven.

Waarom ik wil zingen op de trein? Ik weet niet, ik zing eigenlijk de hele tijd. Soms gewoon zomaar wat melodietjes, of een beetje neuriën. 😛 Ik kan er niet aan doen, ik doe dat blijkbaar al van toen ik klein was. Ik kan me over het algemeen in publieke ruimtes goed inhouden maar gezien het volgende week Kerstmis is staat er op mijn iPod nu een kerstliedjes-playlist en ja… 😀 Ik kan er niet aan doen mensen, ik word echt vrolijk van die liedjes.

Moesten jullie nog op zoek zijn naar nummertjes voor in de playlist met Kerstmis, kan ik jullie wel wat advies geven. Let wel: ik hou van de klassiekers, ik ben geen fan van de pogingen tot kerstliederen die elk jaar wel weer uitkomen van een of andere boysband. De echte goeie gaan al jaren mee en vervelen echt gewoon nooit. De absolute toppers zijn natuurlijk White Christmas van Bing Crosby en Christmas Song van Nat King Cole. Ietwat moderner maar ook ok is Stop The Cavalry van Jona Lewie en In Dulci Jubilo van Mike Oldfield (yep, die van Tubular Bells). En All I Want For Christmas van Mariah Carey begint ook tot de klassiekers te behoren, ongeacht de datum dat het in de hitparades stond. 😉

Voor iedereen fijne kerstdagen gewenst! Zingen maar!

Ik ben meter geworden een tweetal jaar geleden, van het dochtertje van mijn beste vriendin. Wij kennen elkaar al sinds onze kindertijd en hoewel ze zussen heeft mocht ik toch meter zijn. Ik vond dat wel een hele eer! Katrientje is ook echt een schatje: ze komen vaak op bezoek en ik pas al wel eens op haar wanneer haar ouders eens wat time off nodig hebben. Ook ouders hebben wel eens graag vakantie denk ik! 🙂

Zondag was ze bij ons, en gezien het niet zo mooi weer was zijn we binnen gebleven. Ik kan naar YouTube kijken op mijn televisie door de moderne wonderen der techniek, en ik wilde dat kind eens echt leuke dingen presenteren! Ze kijken tegenwoordig naar Bumba of Hopla, en hoewel zij nog niet echt binnen de doelgroep valt vindt ze Kabouter Plop ook geweldig. Het allerliefst ziet ze Mickey Mouse in een of andere computergetekende serie waarbij Mickey en zijn vriendjes allerlei problemen moeten oplossen door een van de aangereikte tools te gebruiken. Ze vragen ook echt aan hun publiek wat zij denken. Ik blijf die “interactieve” tv vreemd vinden.

Oudere kinderprogramma’s blijven het ook wel doen. We hebben zitten kijken naar De Fabeltjeskrant (Hallo Meneer De Uil! :D) en Bolke de Beer! Het valt wel op dat die oudere tekenfilmpjes veel flauwer zijn van kleuren en veel minder druk. Of dat nu beter is of slechter…? Het werkt in ieder geval allebei om haar enthousiast te krijgen, echt lief om te zien.

Geniet bij deze nog eens van de intro van De Fabeltjeskrant – blijft geweldig!

Ik zal het wel gejinxt hebben zelf met mijn euforisch bericht over mijn dagelijks treinverkeer, maar deze week was het al van dat: treinstaking… Blijkbaar ging het om hervormingen die niet gunstig uitkwamen voor het personeel en de reiziger, maar laat ons eerlijk zijn, weer er iemand nog waar die mannen voor staken? Weten ze het eigenlijk zelf nog wel? En dan die kerel die in het nieuws kwam verkondigen dat alle reizigers niet akkoord met de staking egoïsten zijn… Nou zeg. Ik las vandaag in de krant dat ze overwegen om nog eens het werk neer te leggen in oktober?! Het moet niet veel gekker worden denk ik dan!

Gelukkig werk ik voor een bedrijf waar thuiswerken echt wel kan. Ik moet alleen wel zeggen dat ik daar zelf niet zo voor te vinden ben. Meestal is het namelijk zo dat die thuiswerkers “toevallig” altijd wel thuis moeten werken op dagen dat de kinderen thuis zijn, een woensdag, een vrijdag is ook zeer populair, of wanneer de partner thuis is. Nice, zo’n verlengd weekendje, denk ik dan. Want hoe je het ook draait of keert: ik kan me niet voorstellen dat je thuis aandachtiger werkt. Of even aandachtig als op kantoor. Er is zo veel afleiding. (Of zeg ik dat omdat ik vrouw ben, en mijn aanrecht altijd nog wel opgeruimder kan en het stof op mijn kast net dàn pas opvalt?!)

Ik begin het wel te leren. Heb thuis een bureauruimte ingericht en daar staat niet veel anders dan een tafel, een stoel, een leeslamp en alle pc-benodigdheden. Allemaal van bij Ikea. Goedkoop en simpel. Dus ik ga het leren!

Het nieuwe schooljaar is begonnen. Het was op het nieuws, je zag het aan de fietsers onderweg en nu begin ik ze ook weer te horen terwijl ze onderweg naar huis zijn. Veel van mijn collega’s waren vanochtend ook aan het zagen dat ze er veel langer over hadden gedaan dan de voorbije twee maanden om op het werk te geraken. Ik snap dat eigenlijk niet: volgens het nieuws op de radio is er maar een heel klein percentage dat met de wagen naar school gaat (die moeten op z’n minst al 17 of 18 zijn, hogere studies zijn nog niet opgestart dus die kunnen het niet zijn).

In ieder geval, laat iedereen maar zagen: ik heb er allemaal geen last van. Ik neem de trein. En ik weet het, de trein heeft ook nadelen. Wisselende platformen last minute zodat je moet lopen naar waar je trein effectief gaat vertrekken, vertragingen, stakingen, dat is inderdaad allemaal waar. Maar nog altijd liever chillen in het station en op de trein, dan zitten freaken in de wagen en ogen in elke hoek moeten hebben om te anticiperen op stommiteiten van naar het werk racende mensen. En op mijn werk weten mensen ook dat ik met de trein kom, en dat ik er soms wat later ben of al wel eens van thuis uit moet werken. Niemand stoort zich daar nog aan. In het begin vond ik dat wel lastiger.

Ik zou het iedereen aanraden. Ik kom aan op het station en koop me een koffietje, of een koffiekoekje, en nestel me in een hoekje met een tijdschrift, de krant, of mijn iPad. Zo moet je werkdag beginnen!

Een tijdje geleden had ik jullie verteld dat ik erover aan het nadenken was om met mijn ecocheques een fiets te kopen. Dat plan is dus recent tot uitvoering gekomen. 🙂 Er zijn in Reet verschillende deftige fietsenwinkels en na een goede prijs-kwaliteit vergelijking online te hebben gedaan (zo weet je toch wat meer te vragen dan gewoon “hij moet twee wielen hebben en een stuur”, he? 🙂 ) zijn we dus ervoor gegaan. Jaja, we, want ik heb de wederhelft ook van het nut van een fiets kunnen overtuigen!

Met het mooie weer van de voorbije dagen (en het feit dat we Reet een beetje wilden ontvluchten omwille van de Reetse Dorpsfeesten) zijn we er dus op uit getrokken. Er zijn in de Rupelstreek verschillende boeiende fietstochten te ondernemen. Er zijn zelfs organisaties die elk jaar opnieuw boeiende fietstochten ondernemen. Wij zijn voor een eerste tochtje gewoon wat langs de Rupel gaan fietsen. Langs de dijk is er altijd een verkoelend briesje. We zijn bijna helemaal tot in Mechelen gereden, en dan zijn we maar teruggekeerd. Er waren veel fietsers zaterdag, iedereen heeft zijn stalen ros eindelijk van stal kunnen halen waarschijnlijk. (Mijne blonk natuurlijk nog het hardst, hehehe!)

Onderweg terug naar huis zijn we nog ietsje verder doorgereden, tot in Boom. We zijn naar De Schorre gegaan om daar een ijsje te gaan eten. De Schorre is eigenlijk wel gezellig als er niets te doen is. Zoals jullie misschien al wel hadden opgemerkt hou ik niet zo van grote drukte en veel mensen. 🙂 De Schorre heeft een gezellig water en verschillende mooie grasvlaktes waar het leuk wandelen en ook wel van de zon genieten kan zijn.

Nadeel: zondag wakker geworden met twee knàlrode schouders… Aftersun smeren als een gek, maar ja, het kwaad is geschied natuurlijk. 🙂 Betert wel!